Na de 4-0 winst van vorige week, smaakten de punten naar meer…

Eigenlijk kwam de wedstrijd van vandaag erg ongelegen, aangezien onze spelverdeelster bezig was met de finishing touch (aan de buitenzijde) van haar toekomstige woning en wij hier graag ons pannetje aan hadden bijgedragen… Helaas, de wedstrijd kon niet worden verplaatst, dus verzamelden alle anderen zich om stipt 16.00uur bij ’t Trefpunt, waar de Remigius drumband ons al met bemoedigend instrumentaal naar de winst aan het roffelen was! Manon wilde nog wel zo’n trommel meenemen, maar deze hadden ze zelf nodig voor hun optreden deze avond!

Esther dus afwezig, maar Michelle was bereid om met ons mee te doen, waarvoor onze onmeunige dank! Als tegenprestatie werd er daarom vooraf aan de wedstrijd getrakteerd op cake. Gek genoeg vond niemand dit een slecht idee! Van Alice hadden we meer verwacht, zij at slechts een dun plakje…

Over op de wedstrijd! Iedereen had er zin in… Maar tegen onze eigen zin in, stonden we bijna vanaf het begin van de set tegen een achterstand van 5 punten aan te kijken. Onze kant sprak enkele bemoedigende woorden, onze trainer hield een paar time-outs en bij een achterstand van 21-16 kwamen daar dan eindelijk een paar killing-blocks waarvan onze tegenstander knikkende knieën kreeg. Oke, niet overdrijven, maaaaar… we kwamen dichterbij en stonden vervolgens op een 23-21 achterstand. Onze trainer liet weten dat we het alleen nog maar een keer zelf af moesten maken om er vervolgens nog een moeilijke serve tegenaan te gooien! Het lukte ook nog! Onze tegenstander kon nog één puntje pakken, maar uiteindelijk ging de set wel mooi met 24-26 naar ons!

Dit gaf hoop voor de 2^e set! Deze set ging het eigenlijk vooral gelijk op, met af en toe een kleine voorsprong voor ons. We weten dat we het hebben moeten van doorpakken en afmaken, maar er sloop een bepaalde voorzichtigheid in het team. En dat is wat we nou juist moeten voorkomen. Het bleef tot het einde van de set spannend, maar helaas trokken we aan het kortste eind, de set ging met 25-23 naar Boemerang.

Winnen kon nog steeds… geen man overboord! Jeroen besloot iedereen in te zetten, dus er werd gewisseld! Vanaf het begin van de set voelde het niet helemaal oké. Het viel stil, er volgden opeenstapelingen van verschillende persoonlijke foutjes, waardoor we niets van de vechtersmentaliteit van de 1^e set terug konden vinden. Deze set viel daarom niet te redden… 25-20 verlies.

Aangezien we voornamelijk gewend zijn aan 5-setters, vonden we het geen probleem om deze lijn door te zetten. Alle koppen werden nog eens bij elkaar gegooid en iedereen zou er nu écht voor gaan! Jeroen deed nog een ‘opmerkelijke’ wissel, want Caroline mocht gaan spelverdelen! Ik zeg: Toptalent! Iedereen kan beamen dat wanneer je dit nooit doet, er niets lastiger is dan spelverdelen… Caroline deed het super! Ook al liep deze set eigenlijk hetzelfde als de eerste! We stonden steeds tegen een achterstandje aan te kijken, maar spraken elkaar bemoedigende woorden toe. Door een paar goede servebeurten, konden we de achterstand inlopen en werd het de spannendste set van de dag! Beide ploegen maakten het niet af, maar uiteindelijk mochten wij van deze winst genieten. 26-28 voor Wevo!

Uiteraard was dit een domper voor Boemerang en het publiek leefde erg met hen mee.

Voor ons de 4^e 5-setter van het seizoen, dus conditie in overvloed.. J!

Eerst stonden we weer tegen een 7-4 achterstand aan te kijken, maar deze werd snel weer weggewerkt tot 7-7. Vervolgens ging het continu gelijk op… Totdat Alice er helemaal klaar mee was! Door een paar harde klappen mochten wij de zege vieren! 13-15!

Blij met de winst, maar er ook bewust van dat we niet de gehele wedstrijd goed spel hebben laten zien, hebben we besloten de 3 punten te vieren, door na de wedstrijd (allemaal op geheel eigen wijze) een borrel te drinken! Heuj, heuj, heuj, proost! Tot volgende week bij onze thuiswedstrijd tegen Alterno!