Wevo heren 2

Een bizarre en ook bijzondere wedstrijd van Heren 2. Vrijdag 8 november stond de uitwedstrijd gepland tegen Devoko Heren 1!! Dat is natuurlijk op zich al bijzonder, heren 1 van Devoko dat vorig jaar (!) nog op divisie niveau balde en menige strijd uitvocht met Set-Up’65 en Pollux in de jaren ervoor.

De wedstrijd tegen deze mannen stond gepland voor 20.45u maar een paar weken geleden kwamen ze erachter dat de zaal dubbel geboekt was en dat het duel naar 18.45u zou moeten gaan. Dat was voor ons onmogelijk en Devoko vond een alternatief door het duel te verplaatsen van de Dorperesch naar de Kerkeresch (bij beide sporthallen/tjes is geen es meer in de buurt te bekennen maar dat terzijde) en wel om 20.30u.
Dat was beter maar dan nog hadden we al moeite genoeg om om 20.30u aan zes mensen te komen ;-). Uiteindelijk vertrokken we dan met acht personen, alle speelgerechtigd maar slechts een paar volledig fit, bleek achteraf……..
Om een beeld te schetsen: twee man van ruim in de vijftig aan de kant als coach en natuurlijk op speciale uitnodiging één van onze hoofdsponsoren, tevens spelend lid. De andere hoofdsponsor moest verstek laten gaan, had iets met zijn aderen in zijn been laten aanpassen. Dus met Dirty Harry himself en Jos the Boss aan de kant kon dat al niet meer stuk: wat een routine.

Dan de spelers. Aan het roer een jonge zestigplusser en een al iets gevorderde vijftigplusser, die laatste speelde zijn tweede wedstrijd al weer dit seizoen (Slep en Laurens). Over routine gesproken.  Gelukkig hadden we ook nog wat jonger spul meegenomen.
Een jonge vijftigplusser samen met een veertigplusser op buiten was de bedoeling in ieder geval.. (Rich en Johan) maar daarover later meer. En dan nog twee jonge goden op mid, inmiddels ook al de veertig gepasseerd (Benson en Roberto). Toen Slep dan ook nog eens begon dat hij hier al had gespeeld tegen Syrphus (of zoiets) en DVC, de voorlopers van de fusieclub die later Devoko werd, keek een aantal tegenstanders wel erg vreemd naar hem. Zij waren waarschijnlijk toen nog niet eens geboren. Kortom, met dit gezelschap: wat kon er mis gaan? Een lekker potje volleyballen. 

Dat liep echter veel anders zowel voor hun als voor ons, want bij het inspelen verstapte Johan zich en liep een zweepslag in zijn kuit op, althans dat leek de voorlopige eerste diagnose. Wat nu? Geen probleem, gewoon starten met zes man en dan direct Johan naar de kant, dat moest toch mogelijk zijn. Daar dacht de scheids van dienst toch anders over, dus onze eigen top arbiter (Piet) maar even geraadpleegd en toen was het snel duidelijk: dat was de oplossing.
Ik heb voor de scheids nog maar even een stukje uit het wedstrijdreglement gekopieerd voor het geval hij dit verslag mocht lezen.

“Artikel 3.1.5.5: In de tweede en lagere klassen van de seniorencompetitie en in de jeugdklassen onder de Hoofdklasse is het toegestaan met vijf spelers te spelen indien er niet meer dan vijf speelgerechtigde spelers aanwezig zijn, of het aantal speelgerechtigde spelers door een blessure tot vijf afneemt. In dat geval is de speler op positie 6 niet aanwezig. juni 2013”

Snappen jullie het nog? We zijn dus met 5 de wedstrijd ingegaan en wat bleek: Rich was niet geheel fit, zijn schouder wilde niet wat hij wou en ook Benson kreeg last van zijn schouder.  Dan het resultaat van al deze voorbereiding: mochten jullie denken dat we met zijn vijven tegen zes en ook nog vijf wissels volledig van de vloer zijn geveegd, dan was dat niet helemaal het geval. We trainen regelmatig vijf tegen vijf, dat kan natuurlijk ook als je normaal met 13 personen in een team zit, exclusief de trainer ;).  Dus we hebben ruime ervaring met het spelen met vijf man. De eerste set verliep nog wat rommelig aan onze kant, het liep wat door elkaar, laat ik maar zeggen. Ook voor de tegenstander was het verrassend natuurlijk, iedere rotatie een andere speler voor de neus. De eerste set werd dan ook verloren met 25-12.  Geheel slecht ging het niet en Devoko moest toch voor de punten knokken, blokkerend stond het goed en zoals het regelement al zegt: de speler op pos 6 is er niet.

Zij verzuimden om de gaten te gebruiken, ze bleven maar de harde klap hanteren. Zo kan het natuurlijk gebeuren dat zoals gebeurde in de tweede set we goed mee bleven doen en er toch behoorlijk wat onrust ontstond.  Vooral toen de stand niet het verschil liet zien wat ze hadden verwacht. Ze kwamen er niet door en ook de tactische bal was te voorspelbaar, steeds zat er een hand of een voet onder. Dat het uiteindelijk dan toch 25-23 werd, was natuurlijk jammer, we hadden op een stuntje gehoopt. De laatste twee sets verliepen als de eerste ook verlies maar niet zonder strijd: 25-12 en 25-14.

Één punt wil ik jullie niet onthouden, onze 60 plusser speelde een tweede bal in één keer over het net, doar mós he kommn is vaak zijn commentaar, maar nu kwam die daar ook en zes man aan de overkant stond als aan de grond genageld te kijken. Gelukkig zijn we as weekend vrij en kunnen we onze wonden likken en hebben voor de volgende wedstrijd, een zes punten duel volgens mij, de meeste spelers  weer aan boord.

Met vriendelijke groet van de gastschrijver:

De trainer, soms coach en nog minder vaak speler.