Na een kleine verslagenbreak, pakken we de draad weer op. We zaten namelijk in een ‘flow’ zoals dat in sportjargon heet.  Twee wedstrijden werden achter elkaar ruim gewonnen. Hierdoor konden we nog enigszins aanhaken met de top 4, mooi meegenomen natuurlijk.

Allemaal heel mooi en aardig, maar het draaide natuurlijk al weken om de aanstaande derby tegen Saasveldia, die ook nog eens een plek boven ons stonden. Aan de voorbereiding kon het niet liggen, want Elleke weet nog altijd van aanpakken tijdens de trainingen.
Op vrijdag 27 november was het dan zover, en we begonnen veel goede moed. Wat ook terecht was, want het spel ging gelijk op en beide teams waren in vorm. Helaas ging de set naar Saasveldia met 25-19.
De tweede set begonnen we dan ook met goede moed, omdat iedereen alsnog in een 1-3 winst geloofde. Dit pakte jammer genoeg wat minder goed uit, want voordat we het goed en wel doorhadden stonden we met 05-15 achter. Maak dat maar eens goed, wat helaas niet mogelijk bleek. De set ging verloren met 25-16, maar wel even de credits naar onze comeback 😉
De derde set moest het dan gebeuren, we wilden niet zonder punten uit die kleine, lage sporthal weg. Alles leek goed te gaan, want we bouwden een mooie voorsprong op. Alleen is het gefocust blijven af en toe lastig, en we verloren de set met 25-23.
Om de eer aan onszelf te houden, besloten we dat de vierde set dan wel gewonnen moest worden. Helaas lukte ook dit niet, en de vierde set ging ook verloren.

Helaas geen punten voor ons, maar wel het beste spel in tijden. Daarnaast konden ze in Saasveld ook wat beter voetballen dan ons, misschien dat er bij de Wevo ook maar op getraind moet worden. Het levert namelijk punten op, is in de wedstrijd gebleken…