Afgelopen zaterdag was het derbytime in Weerselo. Op bezoek in ’t Trefpunt kwamen de buren uit De Lutte. De heenwedstrijd werd destijds met 3-1 gewonnen door Wevo’70 en, net als toen, waren er veel toeschouwers op deze wedstrijd af gekomen.
En die kregen waar voor hun geld!
Wevo’70 startte met waar men vorige week in Nijmegen mee was gestopt, na een prachtig potje: een solide spelletje neerzetten. Sterk serverend, degelijke blokkering en steeds de voorsprong uitbouwen. Op 12-7 leek niets een mooie middag in de weg te staan. En toen begonnen de wetten van een derby….
Vanaf dat moment werd het niveau er niet beter op, maar werd het knokken om de punten. Lutheria kwam sterk terug en durfde meer te brengen in de eindfase: eerste veld wissel op 22-25 (0-1).
Set 2 bleef in derbysfeer: dan weer zij, dan weer wij aan de leiding. Maar nu een sterkere eindfase van Wevo’70 en met 25-22 komen we langszij (1-1). Het derde bedrijf kende een desastreuze start uit Weerseloos perspectief: 2-8 werd 4-13 en er lukte niet veel. Uiteindelijk 9 servefouten leverden Lutheria een makkelijk verdiende 1-2 op: 16-25.
Even leek de derbysfeer als een nachtkaars uit te gaan. Maar ergens, de schrijver dezes weet niet waar, kreeg de thuisploeg weer vat op zichzelf. Door een paar lange rally’s te winnen, keerde het geloof in eigen kunnen terug. Aan de andere kant van het net zagen we ineens meer fouten en een voorspelbaar aanvalspatroon. Daar maakten wij goed gebruik van en bogen een achterstand om naar 25-21 (2-2).
Over de tiebreak kun je een verhaal op zich schrijven, maar ik laat ik het maar direct doen. Wevo’70 begon sterk, maar Lutheria vocht terug en wisselde op 6-8. Spannende rally’s wisselden elkaar af en het was niet te voorspellen wie er aan het langste eind zou trekken. 9-9, 10-10, en de ene rally nog langer dan de andere. Op 14-13 het eerste matchpoint voor Wevo’70, maar Lutheria pareerde en kreeg vervolgens zelf meerdere matchpoints. Maar die werden steeds weer geneutraliseerd door de thuisploeg. Op 20-19 weer een wedstrijdpunt voor Wevo’70 en na weer een lange balwisseling, waarbij de bal zelfs van een ander veld moest worden terug verdedigd door Wevo’70, kwam dan eindelijk het winnende punt: 21-19 (3-2).
Het publiek, dat na bijna tweeëneenhalf uur er nog niet genoeg van had, zag ook nog dat Alice Kleine Wiecherink door haar teamgenoten werd verrast met een cadeautje en een mooie bos bloemen. Het seizoen 2018/19 zit er voor haar op, want ze is in blijde verwachting! Alice en Jeroen van harte gefeliciteerd namens Wevo’70 Dames 1 !
Wevo’70 speelt pas op 9 maart (!) de volgende wedstrijd, dus jullie horen even een tijdje niet van ons ?