Na bijna een jaar voelde het toch wel wat onwennig. Niet de sporthal, want in ’t Trefpunt zijn we inmiddels wel weer gewend om te komen en ook de kantine is inmiddels wel weer bekend terrein. Weliswaar zag de kantine er afgelopen zaterdag iets anders uit, in verband met het Wevo’70 discofeest van later op de avond, maar toch was ‘het’ weer anders. Een echte wedstrijd. Niet eentje in de voorbereiding, want die hebben we inmiddels ook weer genoeg gespeeld, maar een echte wedstrijd. Vorige week moesten we nog toezien dat de rest al kon starten, waardoor wij nu wekelijks met een wedstrijd minder in de stand staan, maar dat is zoals het is, we zijn al lang blij dat we weer de wei in mogen.
In de Twentsche Courant Tubantia stond al dat Wevo’70 dit jaar met een sterk verjongde selectie van start zal gaan. En niets is minder waar. In de tijd die achter ons ligt en veel te lang geduurd heeft, hebben we een heel regiment aan speelsters uitgezwaaid, wat eigenlijk een afscheid is van een heel succesvolle generatie speelsters uit Weerselo. Gelukkig zijn er nog een paar ‘over’ en die zijn dan ook van grote waarde voor de opbouw van de selectie van dit jaar. En dan is de openingswedstrijd ook nog direct een van de belangrijkste wedstrijden van het seizoen, namelijk de DINKELLANDDERBY tegen Rosstars.
Een derby is meestal geen beste wedstrijd, maar in de regel wel extra spannend. De ambiance was er naar, goed gevulde tribunes in Weerselo, met ook veel supporters uit Rossum. Het spel kon beginnen!
In de eerste set is het even aftasten. In de voorbereiding al tegen elkaar gespeeld, maar toen waren beide teams niet op volle oorlogssterkte. Vandaag konden beide coaches 11 namen aan het papier toevertrouwen en ging het tot 10-10 redelijk gelijk op. Mooie aanvallen wisselen elkaar af en Rosstars verdedigt vooral veel en weet vanuit die posities tot rake punten te komen. Aan onze kant komt Iris Kok vaak tot scoren en staat de passing goed georganiseerd. Als Daniek Scholten aan de service komt op 14-12 slaan we een gat naar 19-13, waaronder drie aces. Dan komt ook de Blauwe Muur voorzichtig in stelling en zet Marin Grinwis blokkerend 21-14 op de borden. Het verzet bij de tegenstander is dan allang gebroken en met 25-16 (1-0) pakken we de eerste set.
De tweede set lijkt een vergelijkbaar patroon te laten zien. Op 10-10 is het weer gelijk en is het vooral Marije Hartman die veel scoort voor Rosstars. Opvallend in het Weerselose spel is dat er geen grote ‘dips’ in het spel zitten en dat ook de debutanten op 1e divisieniveau gewoon mee staan te spelen. Ook Jette Kleine Wiecherink manoeuvreert zich met haar sprongkracht steeds in goede posities om zo mooie punten te laten aantekenen. In deze fase heeft Isa Kotte een beslissende serviceserie en komen we van 16-15 op 21-16. Ook die set spelen we keurig uit en is het laatste punt een killblock van Jiska Kamphuis: 25-19 (2-0).
In set drie begint Rosstars beter en neemt een 7-3 voorsprong. Aanvallend is Milou Holsink op dreef en doordat we te weinig druk op de passlijn van de gasten leggen, komen ze te gemakkelijk tot tempo-aanvallen. Inmiddels is Amke Bosch de regie gaan voeren aan Rossumse zijde en we hebben moeite met deze speelwijze. Na een time-out en al vlot een tweede bij een 11-6 achterstand, keren de kansen. Vooral de service komt weer op stoom en Daniek Scholten en Jiska Kamphuis staan langer te serveren en op 16-16 komen we langszij. Mariëlle Herwich blokkeert ons naar 17-16 en twee rake klappen van Daniek achter elkaar leveren een 19-16 tussenstand op. Er op en er over, heet dat en als libero Babet Bekhuis met een spectaculaire redding op een harde aanval ook nog een duit in het zakje doet, lopen we eenvoudig door naar 25-20 (3-0).
Blije gezichten aan onze kant en op de tribunes, wat een start, de zege is al binnen! Maar dan moeten we er nog eentje, een set voor de bonus! Daarin spelen we eerst weer te afwachtend. Of het dan toch onbewust meespeelt in je hoofd dat je al gewonnen hebt, maar de concentratie leek even wat weg. Voor de 10 puntengrens zijn beide time-outs al verbruikt maar is binnen de lijnen wel duidelijk dat er wat moet gebeuren, om ook de volle buit in Weerselo te houden. Pien Blokhuis pakt een paar ballen achter elkaar met remmende blokkering en vervolgens krijgen we het verdedigend beter onder controle. Als Caroline Tijhuis (!) op 12-12 ons langszij slaat, lijkt de wedstrijd weer open. Maar toch loopt Rosstars weer een paar puntjes weg: 14-18. Dan volgt er een rally waarbij de bal wel 20 keer over het net heen en weer gaat en waarbij Iris Kok de bal uiteindelijk via de blokkering weg slaat, waarna Jiska Kamphuis weer aan de servicelijn komt. Pas op 22-20 weet Rosstars de serie te doorbreken en lijkt het nog even spannend te gaan worden. Maar de blokkering staat goed en op 24-22 hebben we het eerste matchpoint. Het eerste werken de gasten nog weg maar de tweede is raak en met 25-23 (4-0) pakken we ook de bonus direct mee in onze eerste competitiewedstrijd van het seizoen 2021/2022.
Auftakt nach Mass, zeggen de Duitsers dan!
Wevo’70 D1
NB de vier op de foto zijn dus niet de vier debutanten 🙂