Aan het eind van het huidige seizoen zal trainer/coach Gerjan Heerkes afscheid nemen van onze vereniging. Gerjan is dan vier jaar de technische baas geweest van dames 1, dat onder zijn leiding promoveerde naar het hoogste niveau ooit, de eerste divisie.
Voor Gerjan was het enerzijds een moeilijke en anderzijds ook weer een minder moeilijke beslissing. „Ik heb Wevo’70 leren kennen als een heel warme en gezellige vereniging, waar ik kon werken met fijne mensen en speelsters. We hebben samen mooie dingen meegemaakt en bereikt.” Maar hij weet ook dat niets voor eeuwig is. „Ik ben nu aan mijn vierde jaar bezig. Een deel van de speelsters hoort al vier jaar mijn verhaal. Ik denk dat het voor hen goed is dat ze een keer een ander geluid horen. Ik heb het nu nog prima naar mijn zin en zeker met het huidige, vernieuwde team zijn er nog genoeg uitdagingen. Maar ik ben ooit een jaar langer bij een team gebleven en dat pakte toen niet goed uit. Dat wil ik mezelf en de club en het team niet aandoen. Ik gun ze een nieuwe trainer.”
Teleurstelling maar ook begrip
De technische commissie heeft begrip voor het besluit, al vindt deze het wel jammer, zegt tc-lid Herbert Dierking. „We hebben al 3,5 jaar heel goed samengewerkt en zijn daar meer dan tevreden over en over de mooie prestaties die zijn geleverd. Maar uiteraard respecteren we zijn beslissing en zullen op zoek gaan naar een opvolger die het team de volgende impuls kan geven.”
Zeer succesvolle samenwerking
Hoewel door de grote onzekerheid in verband met de coronacrisis nog onduidelijk is hoe dit seizoen zal aflopen, kan gesproken worden van een zeer succesvolle samenwerking. De trainer uit Beerzerveld kreeg vier jaar geleden de leiding over het team dat toen nog uitkwam in de tweede divisie. Na een prima eerste seizoen, liep het team via de nacompetitie nipt promotie mis naar de eerste divisie. Die kwam er uiteindelijk toch omdat er een plek vrij kwam en Wevo’70 alsnog de sprong waagde. Daarmee bereikte Wevo’70 een nooit eerder vertoond niveau voor de dorpsclub, na eredivisie en topdivisie het derde niveau van Nederland.
Ook daar maakte Gerjan met zijn team indruk, door zich meteen te mengen in de strijd om de koppositie, om het seizoen vervolgens af te sluiten als nummer twee.
Warme herinneringen
Gerjan koestert warme herinneringen aan die eerste twee seizoenen. „Voor mij waren die een van de mooiste in mijn hele loopbaan als trainer. Ik vind het mooi om een hecht team te smeden en met wat tactische dingen een mooi spelletje neer te zetten. Mijn filosofie en aanpak was voor veel speelsters even wennen maar ik heb echt genoten van de manier waarop ze het hebben opgepakt en de successen die we daarmee hebben geboekt.”
Hij wilde daarop voortborduren maar afgelopen seizoen werd door de coronacrisis voortijdig afgeblazen. Dat was een enorme domper en had indirect ook gevolgen voor de samenstelling van het team, dat enkele belangrijke en ervaren krachten verloor.
Verjongd team
Voor dit seizoen ging Gerjan met frisse moed aan de slag met een sterk verjongd team en ook daarmee ging het prima op dit hoge niveau, met een plek aan de bovenkant van de middenmoot tot gevolg. Totdat coronaregels opnieuw de hele boel platlegden.
De tc en Gerjan zochten direct naar manieren om de moed en de trainingen en wedstrijden erin te houden. Zo werd er elke zaterdag een oefenwedstrijd gespeeld en werd er, omdat trainen na 17.00u niet mogelijk was, op de woensdagmiddag getraind van 15.30 tot 17.00 uur. Gerjan: „Dat is voor veel speelsters best een opgave maar ik had elke training toch minstens acht of negen speelsters in de zaal. Dat is een knappe prestatie en tekent de sfeer en de werklust in het team.”
Doodsteek voor zaalsporten
Toch moet hem nog wel iets van het hart. „We kunnen van alles vinden van deze coronacrisis en de aanpak ervan. Maar voor mij is het een feit dat het echt de doodsteek is voor de zaalsporten en dan met name de teamsporten. Die worden van alle sporten het allerzwaarst getroffen. Dat vind ik intriest en het doet mij echt veel pijn.”
Dat kan Herbert namens de vereniging alleen maar beamen. „Met excuses voor het woord maar het is gewoon een klotentijd door corona, op alle gebied, maar zeker ook voor ons als volleybalclub. Niet alleen vanwege het sportieve aspect maar zeker ook het sociale. Ik vind dat daar te weinig oog voor is.”