Op driekwart van het seizoen, traden we zaterdag pas voor het eerst aan tegen Pegasus. Met die ploeg kwam de nummer twee van de ranglijst naar Weerselo. Een nummer twee die een tijdlang kansloos leek voor de titel, maar nu lijstaanvoerder Halley de laatste weken barstjes begint te vertonen, ruikt de ploeg uit Nijmegen haar kans.

Enfin, laten we maar beginnen met het eind, de koele cijfers: Wevo’70-Pegasus 1-3 (30-32, 22-25, 22-25, 25-16). Cijfers waarachter elke set toch nog een eigen verhaal zat. En drie sets lang ijskoude cijfers, voor ons dan.

Set 1: steeds achtergestaan, sterk teruggekomen, 4x op setpoint staan, maar dan 4x (!) fout serveren, en het voor de titel spelende Pegasus pakt koeltjes de set: 30-32 (0-1).

Set 2: weer blijven we knap meespelen met de #2 en komen zelfs op 19-16. T.o. Pegasus en daarna leveren we er 5 op rij in, set weg: 22-25 (0-2).

Set 3: weer blijven we knap meespelen met de #2 en weer komen we op 19-16. T.o. Pegasus en daarna leveren we er 6 op rij in, set weg: 22-25 (0-3).

Set 4: lieten de Nijmegenaren die lopen dan? Nee hoor, zeker niet! Maar ze werden door een ontketend Wevo’70 ‘gegen die Wand’ gespeeld. Met 25-16 een verdiend punt (1-3).

Met weer een heel minimaal kader aan speelsters hebben we gevochten voor elk mogelijk resultaat. Natuurlijk denk je achteraf dat er meer in had gezeten. En dat had het ook, maar ‘als’ is een dooddoener in sport. Dus 1 er bij en nog 5 rondes te gaan!

Wevo’70 D1 (met dank aan de steun van de mini’s van de week!)