Toen de mannen van Heren 2 vorig seizoen afreisden naar Vasse voor het duel met Tante Sien Esch Stars, kwamen ze langs een fikse bouwput. In het Tubbergse kerkdorp was een begin gemaakt met het Kulturhus. We snappen nog steeds niet waarop dat in kleinere plaatsen als Rossum, Fleringen en Vasse wel kan en in Weerselo niet, ja, hooguit een slap aftreksel. Terwijl in Denekamp (ook gemeente Dinkelland) een geweldig groot en luxe pand staat, maar ja, die zitten dan ook dicht bij het vuur in de gemeente…

Enfin, we waren echt wel blij voor Vasse. Vooral omdat ze ook een nieuwe gymzaal zouden krijgen die ’t oude Eschhoes zou gaan vervangen. Geen scheidsrechter meer die als een vlieg aan de wand is geplakt. Geen ringen en touwen die door iemand met een beetje sprongkracht al aangeraakt kan worden. Geen 20cm meer tussen zij- en achterlijn van dat ene volleybalveld. Geen reserves die weggestopt zijn in twee gaten rechtsachter in de hoek.

Dat is toch geweldig voor Esch Stars? Want ons maakt het natuurlijk niet zoveel uit…

Goed, met toch nog een behoorlijke delegatie (ook Dennis the Menace had tijd vrij weten te maken, klasse) en met voor elke positie een reserve, ging de rit door de stromende regen naar Vasse. Benson had een kruip-door-sluip-door weg bedacht in de bouw van Vasse en zo kwamen we al crossend over een doorweekt plantsoen en tussen een paar dikke bomen door bij de nieuwe sporthal, euh, zaal.

Dachten we.

Waar vorig jaar al een fundering lag, was nu inderdaad een gloednieuw en fraai pand verrezen. Maarrr…wij moesten nog steeds in de oude zaal zijn. Want de sportzaal was nog niet beschikbaar.

Goed, dan maar op een waardige manier afscheid nemen van de schoenendoos. Niet in de eerste set, want die hebben we altijd nodig om te wennen aan de riante afmetingen van ’t Eschhoes en aan het opportunistische spel (lees: altijd hard en hoog) van de gastheren te wennen. Het verklaart de 25-11 setnederlaag. Het moet dan maar in de tweede gebeuren maar we hebben iets langer nodig, ook al omdat de scheidsrechter het niet zo nauw neemt met de technische vaardigheden der thuisploeg. Dus: 25-16 setnederlaag. Ons probleem is vooral dat we te weinig druk met de service uitoefenen, iets wat zij bij ons juist wel doen. Alleen Rich is een gunstige uitzondering, hij had wel een aantal goede serveerbeurten in de eerste twee sets.

Dan de derde set maar. En daarin lukt het dan wel. Op 10-8 achter komt Piet aan service en hij serveert ons in een ruk naar een 16-10 voorsprong. Dat moet toch genoeg zijn om de set te winnen. Dat is het uiteindelijk ook, mede dankzij opnieuw een paar goede services van Rich, maar niet nadat het nog even billenknijpen is. Uiteindelijk redden we het met 27-25.

Nu de vierde set doorzetten en dan hebben we nog een kans op de zege. Maar die komt er niet. Wanneer in een spannende beginfase drie mannen op rij meteen hun service in het net of uit serveren, ja, dan help je de tegenstander in het zadel. En daar komen ze pas weer uit als ze de set met 25-16 hebben gewonnen en ons dus een afscheid van ’t Eschhoes bezorgen met een 3-1 nederlaag.

We nemen met eerbied en tranen in de ogen afscheid van de zaal waarin we zoveel memorabele herinneringen en overwinningen hebben (laten) liggen…. Het zijn zoveel tranen dat we er buiten bijna natte voeten in krijgen. We zetten koers richting ’t Trefpunt dat intussen ook in een bouwput is veranderd.

Met een uitzonderlijk volle kantine met uitzonderlijk veel Wevo-teams. Dames 1 is al terug van een 3-2 zege in Rossum en viert dat met stokbrood, Heren 3 heeft een memorabele trip achter de rug naar het team met een van de meest bijzondere namen (De Pallegarste) met een van de meest bijzondere zalen in een van de meest opmerkelijke plaatsen (Beerzerveld) en even later komt ook Heren 1 nog terug van een 4-0 strooptocht in Albergen. Met nog wat zaalvoetballers die net als wij en wat andere Wevo-spelers naast het nuttigen van een klein beetje drank ook nog wel even de knorrende maag het zwijgen willen opleggen, wordt het een drukke avond en een latertje voor beheerder Jan. Maar goed, de rinkelende kassa vergoedt veel… Misschien zit er dan toch nog een volwaardig Kulturhus in (maar wij zijn ook al blij met een goede beluchting van de Trefpuntzaal…)