Het wordt tijd om de radiostilte rond heren 1 te verbreken. Vorige seizoenen betekende geen nieuws:  slecht nieuws, oftewel, als we geen verslag maakten, hadden we verloren. Niets is nu minder waar. We winnen eigenlijk voortdurend en ook vrijwel altijd met 4-0. Waarom dan geen trots verslag? Dit heeft met name te maken met de tijdstippen waarop de laatste paar wedstrijden werden afgewerkt. Op dinsdagavond, een paar keer op donderdag, kortom: ongelukkige tijdstippen voor een verslaggever. Daarna ontbreekt vaak de tijd om te verhalen over onze belevenissen. Maar gisteren mochten we dan eindelijk weer op ons oude vertrouwde tijdstip, 17.00 uur thuis op veld 1. En daarom nu dus een verslag.

Op papier was het niet bepaald een topper: de bovenste van de ranglijst tegen de onderste. Maar onderschatting is gevaarlijk! Aan het begin van de week probeerde Twente’05 nog om de wedstrijd te vervroegen wegens de viering van Sinterklaas, maar dat is in ’t Trefpunt met zijn volle bezetting onmogelijk. Toen de mannen (of eigenlijk jongens) de zaal binnenkwamen begrepen we waarom. Ze waren zo jong, dat wij even dachten dat een enkeling wellicht nog Sinterklaas in zijn puurste vorm viert, met schoentjes bij de open haard en zo.

Omdat Manon een weekendje Londen boven haar coachtaak had verkozen, namen we voor deze keer genoegen met Richard in die rol op de bank. Richard maakte de opstelling bekend en vertelde dat hij van Manon met Tom als spelverdeler “moest” beginnen. Aan zijn gezicht viel af te lezen dat dit niet zijn keuze was en als je naar de set ups tijdens het inspelen had zitten te kijken, dan snapte je dat ook wel.

Gelukkig ging dit in de wedstrijd wel iets beter. Tot 7-7 ging de strijd gelijk op, daarna namen de mannen van Wevo geleidelijk een voorsprong, vooral door wat meer servicedruk te geven. De eerste set werd dan ook redelijk eenvoudig gewonnen met 25-14. De tweede set namen we direct een behoorlijke voorsprong en die kwam in de loop van die set niet in gevaar (25-10). De derde set was daarvan zo’n beetje een kopie (25-11). Mark had zijn oude vertrouwde plek als spelverdeler ingenomen en Tom mocht even uitrusten (van wat eigenlijk?) op de bank.

Op enig moment besloot Richard om Tom de plaats van Daniël in te laten nemen op mid. Terwijl die beiden klaar stonden om die wissel door te voeren, ging de pieper van de brandweer: het teken voor Ivo om de zaal uit te sprinten naar het echte avontuur (achteraf bleek dit loos alarm). Waarschijnlijk had Evelien 112 gebeld, het effect was in ieder geval dat Daniël mocht blijven staan en Tom aan de buitenkant terecht kwam. Dit was ook direct het meest spectaculaire moment uit de hele wedstrijd..

De laatste set had Wevo heren 1 een klein beetje last van het Sinterklaassyndroom, dat ook dames 1 voortdurend parten speelt. Met andere woorden: het onnodig weggeven van de laatste set. Heren 1 was gelukkig op tijd bij de les, waardoor gewoon een vier-nul overwinning kon worden genoteerd.

Donderdag de 19^e december wordt het spannender, dan ontmoeten we thuis de nummer twee van de ranglijst, Ecare Apollo 8, team nummer 4. De wedstrijd begint om 21.00 uur en alle publiek is welkom!