Deze 1e dag in december moesten wij het opnemen tegen Ecare Apollo dames 2. Deze tegenstander stond (volgens mij) op een 9e plek in de derde divisie A, maar dit betekent in onze competitie niet zoveel. De competitie is erg spannend, alle teams zijn aan elkaar gewaagd en elke week zijn er weer verrassende uitslagen. De stand in de competitie zegt dus niet zoveel.
Jan is aardig op de hoogte van de samenstelling van Apollo 2, aangezien zijn dochter in het eerste van Apollo speelt. Op training werden dus de strategieën besproken om dan eindelijk ervoor te zorgen een wedstrijd binnen vier sets te beslissen. Het is wel goed voor de conditie, al die vijfsetters, maar toch wilden we een keer 4 of 5 punten meenemen. Dit was dan ook de doelstelling voor deze wedstrijd, die tijdens het thee drinken werd besproken in de kantine van ’t Wooldrik.
Met enkele vaste supporters uit Weerselo moest het toch goed komen vandaag!
In tegenstelling tot vorige week had de zogenaamde lolbroek nu wél het shirt goed om aan, we konden dus beginnen aan de eerste set. De eerste set verliep lekker aan onze kant. Vaak is de eerste set niet zo’n probleem en weten we de tegenstander goed te verrassen. Met een aantal slimme prikballetjes in het centrum kwamen we steeds dichterbij de 25 en we wisten deze set af te sluiten met een 25-21.
De tweede set raakten we weer in een dip, een dip die we de laatste tijd vaak tegenkomen. Het spel van de eerste set was ver te zoeken. Apollo liep zes punten uit en dan wordt het lastig om aan te sluiten. Helaas konden we het tij niet keren en dit leidde tot een 25-12 winst voor de thuisploeg.
In de derde set konden we het spel weer naar onze kant trekken. Het spel van de eerste set kwam weer in beeld en we speelden leuk volleybal. Toch hadden we last van ballen die over het blok werden geslagen op midachter. Met volle inzet en karakter wisten we de derde set te eindigen in een 22-25 winst voor ons.
Zouden we dan eindelijk een keer een wedstrijd kunnen beslissen binnen vier sets? Helaas. We vochten voor de ballen en verdedigend werd er op hoog niveau gespeeld. Alleen bleef het scoren uit. Tegen het einde van de set (24-23) moest Alice serveren en vroeg een wissel aan bij Jan: “Laat Juliët maar serveren.” En dit deed ze even goed! Apollo had moeite de serve onder controle te krijgen en dit zorgde ervoor dat we op een set-/matchpoint kwamen te staan. De volgende opslag van Juliët was helaas uit volgens de arbitrage. Nog steeds zijn de meningen verdeeld of de bal nu in of uit was, maar het feit was dat de punt naar Apollo ging en hiervan profiteerde. De vierde set ging naar Apollo (28-26).
Dus tóch weer een vijfde set.. “Deze set heeft 15 punten”, aldus Jan. Het begin van de set liep goed, we hadden 2 punten voorsprong op de ploeg uit Borne, maar tijdens het wisselen van kant stond de telling in hun voordeel. De vijfde set ging naar Apollo en wij moesten genoegen nemen met 2 punten. (15-12).
Ondanks de verloren wedstrijd hadden we geen slecht gevoel, verdedigend zit er een stijgende lijn in. Jan heeft na deze wedstrijd weer genoeg inspiratie om voor een leuke training te zorgen. De sfeer was sowieso nog goed genoeg om af te sluiten bij het naastgelegen pannenkoekenhuis. Door de sneeuw renden we op weg naar onze pannenkoek. Welke pannenkoek neem jij? Shoarma? Appel? Spek? Met pindasaus? Iedereen wist uiteindelijk een keuze te maken uit zo’n 50 soorten pannenkoeken. Het bleek ook dat ons team niet echt gek is van volkorenpannenkoeken, want iedereen nam er een met ‘gewoon’ beslag. Een soort ‘wist je dat..’
Inmiddels hebben we dit seizoen van de tien wedstrijden, zes wedstrijden een vijfsetter gespeeld. Volgende week een nieuwe kans om deze ‘traditie’ te doorbreken en dan wel tegen Krekkers dames 2. Benieuwd of dit ons lukt? Kom ons dan aanmoedigen om 17:00 in ’t Trefpunt! Hopelijk tot dan.