H1: terug op winnende spoor en laat de winter maar komen!

grolschNa vorige week onze eerste nederlaag van dit seizoen te hebben geleden, werd het tijd om de draad van de vier-nul overwinningen weer op te pakken. En Better.be de Kater heren 2 zou daaraan mee moeten werken. Dat deden ze uiteindelijk ook wel, maar niet zonder slag of stoot. Met Manon als coach en zonder Richard (de gelegenheidscoach van vorige week) togen we naar Enschede. Eerst langs Hoogendijk voor wat slechte boodschappen voor Manon en dan door naar de Pathmoshal. Zoals gebruikelijk de bus geparkeerd op de stoep (durven ze ons daar nu echt geen bekeuring voor te geven?) en na een bak koffie de wei in.

Op “ons” veld was Twente 05 aan het inspelen, maar die maakten dat ze wegkwamen toen wij, met Ivo voorop, de zaal in kwamen. Voor de reden van deze angst verwijs ik de geïnteresseerde lezer graag naar een eerder verslag. Herbert en Tom hadden niet getraind, dus begon Herbert de eerste set aan de kant (en Tom de tweede). We begonnen overtuigend. Op de service van Mark wisten we direct een aantal punten te scoren, waarmee we een comfortabele voorsprong opbouwden die we de hele set niet meer afstonden. Met 25-17 was de set voor ons.

De tweede set ging het allemaal wat moeizamer. Tom ging de flesjes vullen en toen hij de zaal weer in kwam zag hij tot zijn verbazing dat we met 5-0 achterstonden. Langzaam maar zeker slopen we wel dichterbij, maar veel overtuiging zat er de hele set niet in. Gelukkig konden we uiteindelijk de set toch met 26-24 in ons voordeel afmaken.

De derde set was in grote lijnen een kopie van de eerste. Echt in gevaar kwamen we niet. Mark begon het midden wat meer aan te spelen en daar werd over het algemeen direct mee gescoord. De uitslag was ook een exacte kopie van de eerste set. De winst was daarmee binnen, maar streberig als we nu eenmaal zijn, wilden we ook die vierde set winnen. Lange tijd leek dat geen enkel probleem te zijn. Met 17-10 namen we een riante voorsprong. Zo leek het tenminste. Maar of De Kater vanaf dat moment zo goed ging serveren of wij zo slecht gingen passen (of wellicht beide), ik weet het niet, maar een feit was dat ze gelijk met ons wisten te komen en zelfs een paar punten voorsprong namen.

Op setpoint tegen dook Erwin in het achterveld op knappe wijze een bal op die Daniël vervolgens op miraculeuze wijze over het net wist te krijgen. Daarmee het feestje verstorend dat de tegenstander al aan het vieren was. Een goed sluitend driemansblok en een perfecte serve van Erwin zorgden er tenslotte  voor dat de laatste set met dezelfde cijfers als de tweede toch weer naar ons ging. En dus was de vierde vier-nul overwinning van dit seizoen een feit!

De terugweg kwamen we erachter dat onze actie vóór de wedstrijd om een twaalftal flesjes bier om te wisselen tegen koude biertjes uit het Trefpunt geen enkel nut had gehad. Wat ons betreft mag het daarom snel winter worden, dan blijft het bier in de bus tenminste een beetje koud. Eenmaal thuis gekomen in het Trefpunt waren we die tegenslag echter snel vergeten en dronken we er nog eentje om onze (op dit moment) tweede plek op de ranglijst te vieren.