AL weer een uitwedstrijd, de zesde al van dit seizoen. Nu gingen we naar Vorden om tegen Dash te spelen. Een leuk team waar we ook in de voorbereiding al tegen hebben gespeeld. Maar we kennen ze vooral van de PD-wedstrijden in Bolsward, afgelopen seizoen, waarin we er kansloos van verloren. Maar het ene seizoen is het andere niet, dat zien we dan ook aan de stand van de eerste divisie A tot en met de afgelopen week. Daar waar wij wekelijks de punten flink bij elkaar sprokkelen, gaat het bij Dash een tikje lastiger, waardoor ze zelfs onderaan staan na zeven speelrondes.

We hebben het van de week over onderschatting gehad. Heel even maar, want wij zijn nog steeds van mening dat elke tegenstander er een is waar we van kunnen verliezen. Dus onze huidige positie als koploper is natuurlijk prachtig, en we hebben ook heus wel door dat we in de ‘liga’ zo worden gezien, maar wij doen gewoon ons eigen ding en maken ons er niet al te druk over.

Net niet
Afgelopen zaterdag was een van onze minder sterke wedstrijden. Dat kan een keer gebeuren en er was niet een oorzaak aan te wijzen. Soms heb je van die wedstrijden waarin het steeds net niet lukt. Waar ballen normaal gesproken mooi verdedigend worden gespeeld, vliegen ze nu net weg. De blokkering raakte veel, maar dan sprongen ze net weg, prachtige aanvallen werden door een bloedfanatiek spelend Dash van de grond geveegd en je hebt een scenario waar je je als ploeg graag uit wilt trekken. Maar hoe krijg je dat voor elkaar?

In de derde set lukte ons dat dan ook niet. Dash lukte in die fase alles. Messcherpe services, verdedigende acties gevolgd door rechtstreekse scores en voor we het in de gaten hadden, stonden we met 20-11 achter. Scorebordtechnisch poetsten we dat nog een beetje recht maar met 25-18 won Dash de derde set.

IJskoud
De andere sets verliepen iets anders. Het zijn sets die gevoelsmatig niet helemaal lekker lopen, maar ook niet zo dat we door de ondergrens zakken. We lieten wel bij tijd en wijle ons vaste basisniveau zien en dat is in elke set genoeg om in de eindfases naast Dash te staan. En wat gebeurt er vervolgens? Vervolgens blijkt dat we in set 1, 2 en 4 steeds de beste eindfase spelen! Dan, wanneer het moet, laten we ijskoud zien, hoe je sets beslist. Met drie keer 23-25 (!) wonnen we de sets en pakten daarmee een zwaarbevochten 3-1 overwinning. We worstelden en kwamen boven. Luctor et Emergo.

Trainer/coach Gerjan Heerkes zag er vooral het positieve van in: “Niks gaat vanzelf, dat bleek vanmiddag maar weer eens. Nooit opgeven, steeds weer dieper gaan, om er toch een resultaat uit te slepen. Dat is wat ik in Vorden heb gezien. En dan stap je toch weer met een tevreden gevoel van het veld af. En als ik zie hoe we ervoor gestreden hebben, dan smaken deze vier punten ook weer heel goed.”