Uit functioneel oogpunt (en omdat we 3 wedstrijden in twee weken speelden) dit keer een 3-in-1 verslag van Dames 2.
De eerste wedstrijd die zeker een verslag behoeft was de thuiswedstrijd van zaterdag 19 januari tegen koploper Vosta D1. En wát een wedstrijd was dat. Dames 1 speelde niet, dus wij hadden de eer op het ´centre court´ te spelen. Stiekem hadden we allemaal gehoopt net zo´n volle tribune te trekken als Dames 1, maar blijkbaar was het publiek op de hoogte van het op het laatste moment toch niet spelende Dames 1. Helaas voor ons, en ook zeker voor het publiek, want het was een leuk potje volleybal. Dit mocht de pret natuurlijk niet drukken. Allemaal waren we vastbesloten om Vosta van plek nummer 1 te stoten, die plaats behoort ons namelijk toe. Mariël kon er helaas niet bij zijn, maar Tessie was bereid om met ons mee te spelen, dankjewel Tessie! Eva deed ook met ons mee als spelverdeelster aangezien Moniek nog steeds niet mee kan spelen, ook Eva bedankt!
Over tot de orde van de wedstrijd. De eerste wedstrijd van het seizoen werd ook tegen Vosta gespeeld en verloren met 3-2. Harry had van tevoren scheidsrechter Marcel al even verteld over de libero die de bal af en toe over het net sloeg in die wedstrijd, en dat dit toch echt niet de bedoeling was. Later bleek deze informatie Marcel (en ons) ontzettend goed van pas te komen, maar hierover later. De eerste set werd er ontzettend mooi volleybal gespeeld. De pass kwam goed, de set-up kwam beter en de aanval ging als een malle. Ontzettend mooi spel om te zien. Het team in het veld alsmede de bankzitsters waren luidkeels aan het zingen en zo werd de eerste set naar een spannende 25-22 einduitslag geschreeuwd. De tweede set bleef in dezelfde opstelling staan, ‘never change a winning team’ zal Harry wel gedacht hebben. En gelijk had hij! Het spel was precies hetzelfde, spannend en aan beide kanten werd er geknokt. Helaas liep het deze set iets beter af voor Vosta dan voor ons en verloren we de tweede set met 25-23. De derde set liepen er gelukkig weer allemaal positieve kopjes het veld in, want verslaan laten we ons natuurlijk niet. Helemaal hilarisch werd het toen de libero van Vosta bij 24-21 besloot de bal over het net te slaan en Marcel hiervoor affloot. Tegenstanders boos, wij blij! Even spannend als de eerste twee sets wisten we deze set naar ons toe te trekken met 25-21. De laatste set nog even binnen halen en dan hebben we mooi 4 punten binnen. Makkelijker gezegd dan gedaan. Binnen no time kwamen we flink achter te staan. Harry heeft beide time-outs er tegenaan moeten gooien, maar dit resulteerde er gelukkig wel in dat we ons flink herpakten. Uiteindelijk kwam het op 24-24 te staan, toen Elleke moest serveren, rechtstreeks het net in. Nu is Elleke de rust zelve, maar op dat moment niet meer. Als resultaat een 24-25 achterstand. Gelukkig pakten we de bal weer terug, 25-25. Dit keer aan Karlien de eer om te serveren, rechtstreeks het net in. Familie Bijen kan de druk niet aan? 25-26 achterstand. Vastbesloten om er geen vijf-setter van te maken alle koppies de lucht in en volleyballen zoals we nog nooit gedaan hadden. Dit had effect, met 28-26 wisten wij de set naar ons toe te trekken! Een heerlijke 3-1 winst op de koploper. In de kantine kwam een meisje van Vosta ons nog even vragen of we Volley ’68 dan ook alsjeblieft wouden verslaan. Nou dat willen we zeker wel, pas maar op, want wij komen tussen jullie door omhoog gestevend.
Een weekend later speelden we op vrijdagavond 25 januari tegen de hekkensluiter Klumpers VVA. Eva was ook weer mee als spelverdeelster, bedankt Eva (gaan we waarschijnlijk het hele seizoen nog zeggen, dus bereid je maar vast voor). Dit was een mooie gelegenheid voor ons om 5 punten mee naar Weerselo te nemen. Niet te vroeg gejuicht natuurlijk, want bij ons gaat niets zoals het eigenlijk moet. De hilariteit begon alweer in de kantine. We zaten gezellig met zijn allen een kopje koffie/thee te drinken toen de barman met een doos vol met, naar eigen zeggen, ‘doping’ koekjes langskwam. Dat lieten wij ons natuurlijk geen twee keer zeggen! Na even gekletst te hebben kwam één van ons met het liedje ‘Kuikentje Piep’ op de proppen. Geen idee of de lezers van dit verslag ‘Kuikentje Piep’ kennen, maar ik geef je één wijze raad, ga niet naar youtube en typ vooral niet ‘Kuikentje Piep’ in, je leven wordt een hel! Karlien kende ‘Kuikentje Piep’ nog niet en huplakéeee, daar had Sandra de mega hit al op haar mobiel gezet: en de Stier Moehoee, de Koe boehoee, het Lam behèeee, de Geit mehèee, de Hond woefwoef, de Kat miaaaauw, de Duif roekoeee, de Kalkoen kloekkloekkloek, en de Haan kukeluuu, en de Kip toktok en de Kuiken piep en de Kuiken piep en de Kuiken piep éeeeeen de Kuiken piep. Wat was ik blij toen de Tractor vroem en de Kuiken ohoh ging.
Na het overreden kuikentje konden we het veld op. Harry waarschuwde ons al om alsjeblieft niet al te beginnen met ouwehoeren tijdens het ingooien, dus ‘redelijk’ rustig begonnen wij aan onze routine. Toen de wedstrijd eenmaal begonnen was merkten we al dat het een zooitje was aan de andere kant. Ze hadden geen vaste spelverdeelster en dat was te merken. De aanvalskracht was er wel, maar de spelverdeelster wist de aanvalsters niet te vinden. Hier wisten wij mooi gebruik van te maken. De eerste set ging 25-14 naar ons. De tweede set lieten we VVA al iets meer spelen wat resulteerde in een iets minder dikke 25-19 winst. De derde set wisten we onszelf weer te hervinden en walsten we over ze heen met 25-13. De enkele toeschouwers aan de kant van VVA die waren kijken hielden het nu ook voor gezien en het ouwehoeren bij ons kon beginnen. Gelukkig had VVA er al min of meer de brui aan gegeven en konden we ondanks ons geouwehoer de laatste set met 25-12 naar ons toetrekken. Halverwege de laatste set kwam de barman nog even op de tribune schreeuwen: ‘KOMOP VVA LAAT DE TRIBUNE JUICHEN’. Vreemd dat de barman die ons eerst doping geeft vervolgens de tegenstander aan gaat moedigen. Moniek kon het niet redden om met de wedstrijd mee te gaan dus na de wedstrijd werd haar wijsgemaakt dat we met 4-0 verloren hadden, Karlien door de enkel was gegaan en het één grote drama pot was. Helemaal in de sfeer van deze oplichterij vulde Manon vervolgens de 4-0 winst op de Nevobo app voor VVA in, in plaats van voor ons. Na enig stressen bij Manon is het uiteindelijk toch allemaal goed doorgevoerd en zijn wij weer 5 puntjes omhoog geschoten. We konden met z’n allen vrolijk gaan douchen (natuurlijk onder het genot van de hit ‘Kuikentje Piep’).
Omdat ik een gemotiveerde volleybalster, maar een nog veel gemotiveerder student ben, kon ik bij de wedstrijd van maandag 28 januari tegen WVC Volley niet aanwezig zijn in verband met een tentamen. Gelukkig kon een DNA gerelateerd persoon worden ingezet ter vervanging. En natuurlijk was onze topper Eva ook weer aanwezig! Nu kan ik een ontzettend mooi verhaal gaan ophangen over fantastisch volleybal, vreselijke scheidsrechters, nog vreselijkere tellers, vreselijke lijnrechters (o nee, daar spelen we niet mee) en vreselijk publiek. Maar ik hou het bij deze bij de feiten. De toppers van Dames 2 verslaan WVC Volley met 4-0! De eerste set een spannende (gaan we dan maar vanuit) 25-23, de tweede 25-20, de derde een dikke 25-16 en de laatste set weer een spannende 25-23. Uit drie wedstrijden 14 punten. Plek nummer één pas op, Wevo komt eraan! (Ik hoor net dat Elleke zo lief wil zijn de taak van verslaggeefster voor één keer op haar te nemen, dus er komt nog een waarheidsgetrouw verslag van deze wedstrijd aan).