De eerste wedstrijd waren we maar met zijn zessen, de tweede zou niet anders zijn. Voor fotograaf Clemens, die een teamfoto kwam maken voor de website, wel een beetje jammer. Met aanwezigheid van slechts 66% van de mogelijke fotomodellen was het maar een klein groepje dat breed lachend poseerde. Pech voor Ivo (feestje in het buitenland), Manon (kwam later) en Richard (idem). Dat wordt stevig fotoshoppen om hier een goede teamfoto van te maken. Succes Clemens!

De tweede tegenstander van dit seizoen was Aastad heren 2 (sponsornaam laten we maar weg op verzoek van Daniël en Tom).  Jan had de kachel gelukkig flink wat hoger opgestookt dan afgelopen donderdag, toen we het zelfs na anderhalf uur hard trainen nog koud hadden. Nu waren we na vijf minuten al flink bezweet en als we mogen kiezen hebben we dat liever.

We begonnen met dezelfde opstelling als tegen Pollux, alleen stond Herbert nu op de plek van Ivo. Mark was over zijn jetlag heen en kon de hele wedstrijd volhouden als spelverdeler. Tom hoefde dus alleen maar zo nu en dan een verdwaald balletje op te pikken en als set up af te leveren. Briljant was het allemaal niet wat we die eerste set aan het massaal toegestroomde publiek (of kwamen die niet voor ons?) lieten zien. Maar door op de juiste momenten goed te passen en stevig door te slaan en door flink wat servicedruk te geven, trokken we die eerste set met 25-17 naar ons toe.

Met een ongewijzigde opstelling (haha, grapje) begonnen we aan de tweede set. Serverend lieten we  leuke dingen zien deze set, met name Herbert had een goede serie. Blokkerend wisten we, mede daardoor, heel wat ballen tegen te houden. Door de eigen pass en aanval goed op orde te houden wisten we deze set redelijk eenvoudig met 25-14 te winnen.

Tellers Daniek en Noortje (bedankt dames!) konden de derde set voor ons weer dezelfde rugnummers op het wedstrijdformulier noteren en ook in dezelfde volgorde. We spraken of om wat meer gevarieerde aanvallen te laten zien, maar dat kwam eigenlijk niet lekker uit de verf. Mogelijk door de soms wat teveel afwijkende pass; dan wordt het lastig om eerste-tempo-aanvallen uit te voeren. Gelukkig was Arjan aan de buitenkant lekker op dreef, dus daar kon Mark de bal altijd wel kwijt. Met 25-17 was de winst in deze tweede competitiewedstrijd een feit.

Zo’n vierde set wil je natuurlijk nooit verliezen, ook niet als je met 3-0 voor staat. Als je de laatste set van een wedstrijd verliest, ga je namelijk toch een beetje met een kater de kantine in en dat wilden we voorkomen. Deze laatste set verliep zoals de vorige drie, maar aan het eind begonnen we een beetje te knoeien. Met wat misverstanden, waardoor de ballen gewoon op de grond vielen, een mislukte sliding van Daniël (waarna Manon de bal op wilde duiken, maar dat mag je als coach nu eenmaal niet) en wat beroerde passes, kwamen de gasten uit Almelo aan het eind van de set zelfs met twee punten voor. Gelukkig was hun spelverdeler zo aardig om ons direct twee punten cadeau te doen (de eerste set up glipte door zijn handen en de bal daarna tikte hij buiten de lijnen). Het bleef daarna nog even heen en weer gaan, maar uiteindelijk was ook die laatste set met 28-26 voor ons.

Aanstaande vrijdag staat de volgende wedstrijd op het programma, tegen Klumpers VVA in Albergen. Het zou toch mooi zijn als we daar met zeven fitte spelers zouden komen opdraven. We zijn heel benieuwd hoe lang we deze zegereeks kunnen voortzetten. Het eerste vat bier bij een kampioenschap is inmiddels al toegezegd…