Wevo Dames 2

Ik heb lang getwijfeld of ik de mooie nieuwe website wel wilde vervuilen met slecht nieuws van onze kant, maar aangezien het weer tijd is voor een verslag van Dames 2, bij deze dan toch een beetje slecht nieuws. Na een goede start van de tweede helft van het seizoen zat het zelfvertrouwen er goed in bij ons team. Helaas kwamen er na enkele dikke overwinningen enkele dikke enkels, knieën, vingers, kuiten, etc. Ons team is dus ondertussen redelijk gehavend.

Dit mag natuurlijk de pret niet drukken, dus met heel veel tape en enkele invallers (Eva en Christie, bedankt!) konden we op weg naar Mariënheem waar de wedstrijd tegen Vocluma Dames 1 op het spel stond. Voordat we onze eigen wedstrijd moesten spelen zijn we eerst over Borne gereden om Dames 6 aan te moedigen, wat we helaas toch niet goed genoeg gedaan hebben. Tegen een trommel en een toeter en enkele herenstemmen is ook voor Dames 2 niet aan te schreeuwen. De parkeerplaats in Borne stond behoorlijk vol, dus enkele auto’s hadden bij het Pannekoekenhuis geparkeerd. Toen de wedstrijd van Dames 6 erop zat waren we eigenlijk veel te vroeg voor onze eigen wedstrijd. Nu komt het eerste dilemma, pannekoekenhuis of McDonalds? Vooruit dan maar, toch eerst gezond calorietjes verbranden en na de wedstrijd naar McDonalds, het pannekoekenhuis hebben we maar links laten liggen, toen we de TomTom instelden bleek dat we het rechts hadden moeten laten liggen, desalniettemin op naar Mariënheem.

In drie auto’s gingen we naar de wedstrijd toe. In één auto deed Moniek een spannende onthulling over haar afgelopen nacht, nachtelijke telefoongesprekken.. Toen de rest nieuwsgierig vroeg met wie dan in vredesnaam, kregen ze een: ‘DAT GEET OE NIKS AN’. Wie weet krijgt dit verhaal nog een staartje. In de andere auto was het een behoorlijke disco, ruitenwissers, ramen, knipperlichten en keiharde muziek. In de ander auto… Geen idee eigenlijk, was vast gezellig!

Hoe dan ook, eenmaal in Mariënheem aangekomen rond kwart voor 5 moesten we nog behoorlijk lang wachten. Half 6 konden we pas het veld op. Geloof me, wachten in een kantine vol friet etende bier drinkende nog zeker geen 16-jarige Mariënheemse voetballers is geen pretje als je honger hebt. Om half 6 mochten we dan eindelijk de cafetaria uit en konden we gaan volleyballen. Tijdens het inslaan werd al duidelijk dat de dames behoorlijk konden meppen, maar dat kunnen wij natuurlijk ook.

De eerste set begonnen we wat wankel, we werden een paar keer weggeserveerd en we kregen niet echt grip op de zaak, deze verloren we dan ook met 25-17. Geen idee wat er de tweede set gebeurde, maar het was behoorlijk magisch. Binnen no time stonden we gigantisch voor. We stonden lekker te spelen, de pass kwam goed, de set-up kwam goed en de ballen werden heerlijk aan de overkant op de grond gelegd. Enkele lekkere serviceseries konden het helemaal afmaken. Deze set wonnen we met 25-9 (!!!!) Kat in het bakkie denken jullie nu. Harry liet het team precies staan zoals in de tweede set. Kan niet mis gaan, ging het toch. In een mum van tijd stonden we 11-0 achter. Ongelofelijk, Harry wisselde wat hij kon, maar het was niet genoeg om de set te redden. We verloren de set met 25-19. Ook de vierde set was niet wat, we kregen totaal geen grip op de wedstrijd en de tegenstanders waren ook echt goed! Zeer jammer, maar deze set verloren we met 25-17. Na een gloeiend hete douche met 1 puntje dus weer terug naar huis.

Ach nee tuurlijk niet, naar de McDonalds! Het personeel was niet echt voorbereid op een volleybalteam met grote honger. Alle vakjes waren leeg, dus wij kregen vers gemaakt voedsel. Naja, vers.. We hadden honger als een paard (zit er ook paardenvlees in McDonalds burgers?). Na een paar minuutjes wachten had toch iedereen zijn lekkere menu voor zich staan en konden Manon en Jet met hun slabbertjes voor heerlijk eten. Het beste paard (haha) van stal werd vergeten, Moniek moest wel erg lang wachten op haar menu. Gelukkig kon ook zij na een keer klagen bij het personeel een heerlijk hapje gezond voedsel eten.

Hopelijk weten we de volgende wedstrijd weer veel punten te pakken. In een competitie zoals de onze tellen namelijk alle punten, alle toppers laten her en der punten liggen. Misschien, heeeel misschien, toch nog een hele hele hele kleine kans op promotie? Wij houden jullie op de hoogte! En willen jullie ons in actie zien dan kan dat zaterdag 23 maart weer tegen Volley, de nummer 1 van onze competitie.