Wevo Dames 2
Afgelopen zaterdag stond voor ons de uitwedstrijd tegen De Jong & Laan VC Aastad Dames 2 op het programma. Lange naam voor een wedstrijd die gewoon in Almelo wordt gespeeld. Dames 1 speelde in Mariaparochie en aangezien dat op de weg ligt naar Almelo vertrokken we iets eerder om Dames 1 (tevergeefs) aan te kunnen moedigen.
Zoals jullie weten hebben wij een vreemde competitie. Boven ons staan nog 3 teams, één van deze 3 teams heeft dit weekend verloren met 4-0 van het team dat één na laatste staat. Dat we daarom met 4-0 moesten winnen om in de race te blijven voor promotie hoefde je ons natuurlijk geen twee keer te vertellen. Iedereen had er ontzettend zin in toen we eenmaal in Almelo aankwamen. Het gedonder begon al in de kleedkamer, wat zeg ik, onderweg naar de kleedkamer. Wat een vreselijk doolhof aan kleedkamers gangen en scheidsrechtershokjes is het daar zeg. Het helpt ook niet mee dat ze alle kleedkamers aan één kant op slot doen. Nadat Manon daarom met een paar jonge jongetjes had geflirt konden wij aan de goede kant de kleedkamer in. Manon vertelde de jonge casanova nog even hoe lief hij was, maar dat had hij al vaker gehoord van alle meisjes J, jammer Manon, behoorlijk wat concurrentie dus blijkbaar. Waar was ik, o ja, het gedonder in de kleedkamer. Jet mag als Benjamin van het team altijd de flesjes vullen. Dit doet ze vol overgave en het water smaakt elke week weer heerlijk. Deze week had ze er echter enkele probleempjes mee. Nadat alle flesjes gevuld waren met behulp van de kraan in het toilet, besloot de kraan gewoon niet meer uit te willen. Er ontstonden verhitte discussies tussen Jet, Mariël en Kelly over welke kant de knop aan de kraan opgedraaid moest worden. Na ontzettend lang met de kraan geouwehoerd te hebben besloten we het op te geven en de zaal in te lopen. Mariël waarschuwde de tegenstanders nog even, aangezien ze behoorlijk milieuvriendelijk zijn in Almelo (grote uithangborden bij elke lampenknop: LICHT UIT!). Nog geen 5 seconden later stond de tegenstandster weer tegenover Mariël, en, vroeg ze, is het gelukt? Ja hoor, de kraan is uit! En hoe heb je dat voor elkaar gekregen, was onze brandende vraag. Gewoon, zegt de tegenstandster, draaien! Met het schaamrood op de kaken bazelden we vervolgens wat over dat we gelukkig konden volleyballen (ook dit viel later nog te bezien).
Nu over naar de wedstrijd. Bij het inslaan viel al op dat de dames goed konden aanvallen. Daar is maar één oplossing voor, sterke service inbrengen zodat de aanval aan de overkant niet kan worden opgebouwd. We begonnen goed aan deze opdracht en de eerste set wonnen we met 25-21. De volgende set speelde Aastad het slim door degene met wiens service wij de meeste moeite hadden te laten beginnen met serveren. En ja hoor, de ene ketser na de andere. Toen we ons uiteindelijk wisten te herpakken was het al te laat. We verloren de set met 25-19. Inmiddels was al duidelijk geworden dat de hele wedstrijd draaide op de service van nummer 8 en de aanval van nummer 7. Beide dames goed in de gaten houden en proberen 7 af te blokken. Hier hadden we een zware taak aan en ook de derde set werd verloren met 25-18. De vierde set was een ontzettend spannende. Nadat nummer 8 Aastad op een redelijke voorsprong had geserveerd kwamen wij weer terug. Het bleef spannend en ging de laatste paar punten ontzettend gelijk op, maar de vierde set werd met 26-24 gewonnen.
Deja vu! De vorige wedstrijd tegen Aastad werd met 3-2 gewonnen, konden we dit nog een keer klaarspelen? We begonnen met een achterstand, kwamen terug naar 8-7, wisselden van veld en verloren de partij met 15-10 helaas. Er is goed gespeeld en hard gewerkt, maar onder de druk van de promotie helaas toch verloren.
Na een lange wedstrijd van toch bijna 2 uur konden we naar huis (en één auto naar de McDonalds). Volgende week spelen we tegen de ploeg één plek onder ons, Saasveldia. Het beloofd een spannende wedstrijd te worden, dus mocht je Dames 2 in actie willen zien, zaterdag a.s. 17.00 uur op veld 3 in de grote zaal gaan wij ervoor!